Exploring the Impact of Mental Health Education on Adolescents’ Perceptions About Mental Health and Mental Illness. Improving community health

Abstract

The purpose of this study was to explore perceptions of mental health and mental illness as well as the perceptions towards people with mental illness among adolescents, and further to examine the impact that a mental health educational intervention has on these perceptions. The review of the literature revealed a small number of publications on mental health educational interventions among adolescents which aimed at increasing knowledge and affecting attitudes towards mental illness with positive results.

Fifty nine pupils (13-16 years old) from two randomly selected secondary schools around Athens, Greece, participated in this study. These schools were randomly selected as the experimental group (n=28) which participated in the mental health educational intervention, and the comparison group (n=31), which did not receive any intervention. Data were collected using individual interviews with open-ended questions, drawings and a questionnaire (Opinions about Mental Illness - O.M.I. scale).

The participants described mental health and mental illness before and after the intervention, using the same expressions for both terms. Among the experimental group, changes were seen within the same expressions after the intervention, although some descriptions did not change. However, after the intervention, participants in the experimental group did not confuse mental health with mental illness and they also included specific diagnostic examples or stated that mental illness can happen to anyone and it can be managed. Moreover, they expressed positive attitudes towards mentally ill people, which they had not done before the intervention.

The analysis of the drawings before the intervention showed that mentally ill persons were drawn similarly in both groups. After the intervention, the drawings of the participants in the experimental group changed, including fewer negative elements, while the drawings of the comparison group did not change.

Regarding the results on the O.M.I. scale, it was found that the score on the Social Discrimination factor significantly decreased from pre-test to post-test in both study groups. The experimental group had higher levels on Social Discrimination at pre-test compared to the comparison group, but this difference was not significant at post-test. No significant changes were found for the Social Restriction factor for either study group. Scores of the Social Care and Social Integration factors increased significantly only in the intervention group.

Overall, the results of this study indicate that the mental health educational intervention had a positive impact on the perceptions about mental health and mental illness among adolescents, and (mental) health professionals can use these results for implementing similar interventions and further research.

Tämän tutkimuksen tarkoituksena oli tutkia miten mielenterveys ja mielisairaudet mielletään sekä sitä, miten nuoret suhtautuvat ihmisiin, joilla on mielisairaus, ja tutkia lisäksi mielenterveyteen liittyvän opetuksen vaikutusta näihin käsityksiin. Kirjallisuuskatsauksesta ilmeni pieni määrä julkaisuja, jotka käsittelivät nuorille kohdennettua mielenterveyttä koskevaa opetusta, jolla pyrittiin vaikuttamaan mielisairauksien tuntemukseen ja asenteisiin positiivisin tuloksin. Tutkimukseen osallistui 59 oppilasta ikähaarukassa 13–16 kahdesta satunnaisesti valitusta peruskoulusta Ateenan (Kreikka) alueelta. Koulut oli valittu satunnaisesti tutkimusryhmäksi, joka muodostui 28 oppilaasta, jotka osallistuivat mielenterveysasioiden opetukseen, ja 31 osallistujan vertailuryhmästä, joka ei saanut opetusta mielenterveysasioista. Tietoa kerättiin yksittäisillä haastatteluilla, joihin sisältyi avoimia kysymyksiä, piirroksia ja kyselylomake.

Osallistujat kuvasivat mielenterveyttä ja mielisairautta ennen opetusta ja sen jälkeen käyttäen molemmissa samoja ilmaisuja. Vaikka koeryhmässä nähtiin muutoksia samoissa ilmaisuissa opetuksen jälkeen, oli myös kuvauksia, jotka eivät olleet muuttuneet. Opetuksen jälkeen koeryhmään osallistuneet eivät kuitenkaan sekoittaneet keskenään mielenterveyttä ja mielisairautta ja he myös kertoivat erityisiä esimerkkejä diagnooseista tai totesivat mielisairautta voivan ilmetä kenellä tahansa ja että sitä voidaan hoitaa. Heidän asenteensa mielenterveyspotilaisiin oli positiivinen, toisin kuin ennen opetusta.

Ennen opetusta tehtyjen piirustusten analyysistä ilmeni, että mielenterveyspotilaat kuvattiin samalla tavalla molemmissa ryhmissä. Opetuksen jälkeen koeryhmään osallistuneiden piirustukset muuttuivat ja niissä oli vähemmän negatiivisia elementtejä, mutta vertailuryhmän piirustuksissa ei sitä vastoin tapahtunut muutosta. O.M.I. mielipidemittarin tuloksista selvisi, että sosiaalisen syrjintätekijän (Social Discrimination factor) tulos kasvoi merkittävästi koetta edeltäneestä tilanteesta testin jälkeiseen tilanteeseen verrattuna molemmissa tutkimusryhmissä, kun taas koeryhmässä sosiaalisen syrjinnän tasot olivat korkeampia ennen koetta verrattuna vertailuryhmään, mutta tämä ero ei ollut tilastollisesti merkitsevä. Sosiaalisen rajoitustekijän (Social Restriction factor) osalta ei löytynyt merkittäviä muutoksia kummassakaan tutkimusryhmässä. Sosiaalista sopeutumista (Social Care and Social Integration factors) koskeva tulos kasvoi merkittävästi ainoastaan opetusta saaneessa ryhmässä.

Yleisesti tämän tutkimuksen tulokset osoittavat, että mielenterveyteen liittyvä opetus vaikutti positiivisesti siihen, miten nuoret mieltävät mielenterveyden ja mielisairauden ja (mielen)terveysalan ammattilaiset voivat käyttää tuloksia toteuttaessaan vastaavia toimenpiteitä ja lisätutkimuksia.

Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει τις αντιλήψεις των εφήβων για την ψυχική υγεία και την ψυχική νόσο, καθώς και για τα άτομα με ψυχική νόσο, και περαιτέρω να εξετάσει την επίδραση μίας παρέμβασης αγωγής ψυχικής υγείας σε αυτές τις αντιλήψεις. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση εντόπισε ένα μικρό αριθμό δημοσιεύσεων σχετικά με παρεμβάσεις αγωγής ψυχικής υγείας σε έφηβους με στόχο να επηρεάσουν τις γνώσεις και τις στάσεις απέναντι στην ψυχική νόσο. Στην μελέτη αυτή συμμετείχαν 59 μαθητές ηλικίας 13-16 ετών από δύο τυχαία επιλεγμένα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Αθήνας. Η ομάδα παρέμβασης (28 μαθητές) συμμετείχε στην αγωγή ψυχικής υγείας, ενώ η ομάδα σύγκρισης (31 μαθητές) δεν συμμετείχε σε καμία παρέμβαση αγωγής υγείας. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ατομικών συνεντεύξεων με ανοιχτού τύπου ερωτήσεις, ζωγραφιές και ένα ερωτηματολόγιο (Κλίμακα για τις Στάσεις για την Ψυχική Ασθένεια – O.M.I. scale).

Οι συμμετέχοντες περιέγραψαν την ψυχική υγεία και την ψυχική νόσο, πριν και μετά την παρέμβαση, χρησιμοποιώντας τις ίδιες εκφράσεις για τους δύο όρους. Μετά την παρέμβαση, μεταξύ των συμμετεχόντων της ομάδας παρέμβασης υπήρξαν αλλαγές στις περιγραφές, ενώ υπάρχουν και περιγραφές οι οποίες δεν άλλαξαν. Επιπλέον, η σύγχυση της ψυχικής υγείας με την ψυχική νόσο δεν υπάρχει στους συμμετέχοντες της ομάδας παρέμβασης, οι οποίοι επίσης ανέφεραν διαγνώσεις, ότι η ψυχική νόσος αφορά στον καθένα και μπορεί να αντιμετωπιστεί, εκφράζοντας θετικές στάσεις απέναντι στα άτομα με ψυχικές ασθένειες.

Οι ψυχικά ασθενείς παρουσιάζονται αρχικά ομοίως στις ζωγραφιές και των δύο ομάδων. Μετά την παρέμβαση, οι ζωγραφιές των συμμετεχόντων στην ομάδα παρέμβασης είχαν αλλαγές, παρουσιάζοντας λιγότερα αρνητικά στοιχεία, ενώ οι ζωγραφιές της ομάδας σύγκρισης δεν άλλαξαν.

Όσον αφορά στα αποτελέσματα της κλίμακας «O.M.I.», βρέθηκε ότι οι τιμές του παράγοντα Κοινωνική Διάκριση μειώθηκαν σημαντικά στην β’ φάση και στις δύο ομάδες. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές αλλαγές για τον παράγοντα Κοινωνικός Περιορισμός και για τις δύο ομάδες μελέτης. Οι τιμές των παραγόντων Κοινωνική Φροντίδα και Κοινωνική Ενσωμάτωση είχαν σημαντική αύξηση μόνο στην ομάδα παρέμβασης.

Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι η παρέμβαση αγωγής ψυχικής υγείας είχε θετικό αντίκτυπο στις αντιλήψεις σχετικά με την ψυχική υγεία και την ψυχική νόσο μεταξύ των εφήβων. Οι επαγγελματίες (ψυχικής) υγείας μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα αποτελέσματα αυτά για την εφαρμογή παρόμοιων παρεμβάσεων και την εκπόνηση περαιτέρω μελετών.